علائم و نشانههای کمبود ویتامین B۱۲ چیست؟
تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۲۱۴۸
کمبود ویتامین B۱۲ یک مشکل شایع جسمی است که می تواند عواقب جدی داشته باشد اما پزشکان اغلب آن را نادیده میگیرند.
ویتامین B۱۲ در رژیم غذایی کمیاب است و تنها در خوراکیهایی که از منابع حیوانی تهیه می شوند، یافت می شود.
بدن انسان روزانه تنها به ۲.۴ میکروگرم از این ویتامین نیاز دارد که مقدار بسیار بسیار کمی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از علائم اولیه کمبود ویتامین B۱۲ خستگی است؛ سطحی از خستگی که آنقدر عمیق است که بر زندگی روزمره تاثیر میگذارد. علائم دیگر عصبی هستند و ممکن است شامل سوزن سوزن شدن در اندام ها، گیجی، از دست دادن حافظه، افسردگی و مشکل در حفظ تعادل باشد. درصورتیکه کمبود این ویتامین برطرف نشود، ممکن است برخی از این علائم به طور دائم ادامه پیدا کنند.
از آنجاییکه دلایل زیادی میتواند در بروز این علائم نقش داشته باشد، ممکن است پزشکان احتمال کمبود ویتامین B۱۲ را نادیده بگیرند و در غربالگری توجهی به آن نداشته باشند.
نحوه جذب ویتامین B۱۲در بررسیها تاکید شده افرادی که رژیمهای گیاهی مصرف میکنند باید مکملهای B۱۲ دریافت کنند. جذب این ویتامین یک فرآیند پیچیده چند مرحلهای است که از دهان شروع می شود و در انتهای روده کوچک پایان میگیرد. هنگام جویدن، ماده غذایی با بزاق دهان ترکیب می شود. هنگامی که غذا بلعیده میشود، ماده ای در بزاق موسوم به پروتئین R - پروتئینی که از تخریب ویتامین B۱۲ در معده محافظت میکند- همراه با غذا وارد معده میشود.
سلولهای خاصی در جداره معده دو ماده ترشح میکنند که برای جذب ویتامین B۱۲ مهم هستند. یکی اسید معده است که مواد غذایی و B۱۲ را از هم جدا کرده و به ویتامین اجازه می دهد به پروتئین R متصل شود. ماده دیگری که فاکتور داخلی نام دارد با محتویات معده ترکیب شده و همراه آنها وارد قسمت اول روده کوچک میشود. پس از آن، شیره پانکراس، B۱۲ را از پروتئین R آزاد می کند و آن را در اختیار فاکتور داخلی قرار میدهد. این ترکیب به ویتامین B۱۲ اجازه می دهد تا در سلولها جذب شود و به حفظ سلولهای عصبی و تشکیل گلبولهای قرمز سالم کمک کند. کمبود ویتامین B۱۲ معمولا شامل اختلال در یک یا چند مرحله از مسیر جذب است.
عوامل خطر برای کمبود B۱۲بدون بزاق، B۱۲ به پروتئین R بزاق متصل نمی شود و توانایی بدن در جذب آن تحت تاثیر قرار میگیرد. صدها داروی مختلف وجود دارد که می تواند باعث خشکی دهان شود و در نتیجه بزاق بسیار کمی تولید شود. این داروها شامل داروهای استنشاقی، ضد احتقان، داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون و بنزودیازپینها مانند زاناکس میشود که برای درمان اضطراب استفاده می شود.
یکی دیگر از عوامل بالقوه در کمبود ویتامین B۱۲، سطح پایین اسید معده است. محققان استفاده از داروهای آنتی اسید را به شدت با کمبود B۱۲ مرتبط دانستهاند.
همچنین تولید اسید معده می تواند با افزایش سن کاهش پیدا کند.
درمان کمبود ویتامین B۱۲در حالیکه برخی از پزشکان به طور معمول سطح B۱۲ و سایر ویتامینها را اندازه گیری میکنند، معاینه معمولی تنها شامل شمارش کامل خون و آزمایش متابولیک پایه است که هیچ کدام وضعیت B۱۲ را مورد سنجش قرار نمیدهد. اگر علائم کمبود B۱۲ را مشاهده کردید باید برای آزمایش به پزشک مراجعه کنید. نوع درمان و طول دوره درمان به علت و شدت کمبود ویتامین B۱۲ بستگی دارد. بهبودی کامل ممکن است تا یک سال طول بکشد اما با درمان مناسب امکان پذیر است.
به گزارش ژاپن تودی، درمان کمبود این ویتامین می تواند به صورت خوراکی، زیر زبانی یا از طریق بینی انجام شود یا ممکن است به انواع مختلف تزریق نیاز باشد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: طرز تهیه کمبود ویتامین بی 12 کمبود ویتامین B۱۲ ویتامین B۱۲ پروتئین R
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۲۱۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درمان آب سیاه چشم در خانه؛ از پیشگیری تا درمان طبیعی در منزل
یکی از راههای پشتیبانی و کمک به درمان آب سیاه چشم یا گلوکوم، استفاده از تغذیه متعادل و غنی از ویتامینهای مورد نیاز است. در این راستا، مصرف سبزیجات با برگهای سبز تیره و میوههایی با رنگهای زرد و نارنجی توصیه میشود.
به گزارش چی شی، این مواد غذایی به دلیل دارا بودن ویتامینهای ضروری نه تنها به حفظ سلامت چشمها کمک میکنند بلکه در کاهش خطر ابتلا یا پیشرفت آب سیاه نیز نقش دارند. ویتامینهایی مانند ویتامین A، C و E که در این دسته از مواد غذایی به وفور یافت میشوند، میتوانند به تقویت سیستم ایمنی چشم و حفظ فشار داخلی چشم در سطح سالم کمک کنند.
حجامتعلاوه بر تغذیه، روشهایی از طب سنتی نیز میتوانند در مدیریت آب سیاه چشم به کار روند. حجامت، یکی از این روشها، به خصوص انجام آن در نواحی ماستوئید (پشت گوش) و گیجگاهی، میتواند به تعادل بخشیدن به فشارهای بدنی کمک کند و تاثیرات مثبتی بر سلامت چشم داشته باشد.
توصیه میشود پس از انجام حجامت در یک ناحیه، برای دستیابی به نتایج مطلوب، دو هفته صبر شود و سپس حجامت در ناحیه دیگری انجام گیرد. این فاصله زمانی به بدن اجازه میدهد تا از فواید درمانی حجامت به طور کامل بهرهمند شود.
رازیانهروش دیگری که در طب سنتی برای کمک به درمان آب سیاه چشم پیشنهاد میشود، شستشوی چشمها با عرق رازیانه است. این ماده طبیعی به خاطر خواص ضدالتهابی و آرامبخشی که دارد، میتواند به کاهش فشار داخل چشمی و بهبود گردش خون در نواحی اطراف چشم کمک کند. استفاده منظم از عرق رازیانه برای شستشوی چشمها، علاوه بر تسکین علائم مرتبط با آب سیاه، میتواند به حفظ سلامت کلی چشمها نیز کمک کند.
اقدامات پزشکی برای درمان آب سیاه چشمزمانی که روشهای خانگی و سنتی برای درمان آب سیاه چشم به نتیجه مطلوب نرسند و فرد همچنان نشانههای این بیماری را تجربه کند، لازم است بدون درنگ برای معاینه کامل به چشم پزشک مراجعه شود. این امر به خاطر این است که عدم درمان به موقع آب سیاه میتواند به سرعت پیش رفته و منجر به کوری دائمی شود.
در پزشکی مدرن، هرچند که آب سیاه به عنوان یک بیماری با درمان قطعی شناخته نشده است، اما اقدامات درمانی موجود قادرند بیماری را تحت کنترل درآورده و از پیشرفت آن جلوگیری کنند. این واقعیت بر اهمیت غیرقابل انکار تشخیص زودهنگام و اقدام فوری برای درمان تاکید دارد.
روش های دارویی و جراحی لیزریدر ابتدای تشخیص آب سیاه یا گلوکوم، چشم پزشکان معمولاً از داروهای شیمیایی مانند انواع قطرهها و قرصها برای کنترل بیماری استفاده میکنند. این روشها هدف را بر کاهش فشار داخل چشمی قرار داده و مانع از آسیب بیشتر به عصب بینایی میشوند.
با این حال، تحقیقات جدید در حوزه پزشکی نشان دادهاند که جراحی با لیزر میتواند به عنوان یک جایگزین مطمئن و مؤثر برای درمانهای دارویی مورد استفاده قرار گیرد. این نوع جراحی، که با دقت و ظرافت بالایی انجام میشود، به بهبود زهکشی مایع از چشم کمک کرده و به این ترتیب فشار داخل چشم را کاهش میدهد.
استفاده از این تکنولوژی پیشرفته نه تنها امکان پیشگیری از کوری ناشی از گلوکوم را فراهم میآورد بلکه کیفیت زندگی بیماران را نیز به طور قابل توجهی بهبود میبخشد، با این حال تصمیمگیری برای انتخاب روش درمانی باید با در نظر گرفتن شرایط فردی بیمار و پس از مشاوره دقیق با چشم پزشک صورت گیرد.
علت و علایم آب سیاه چشم آب سیاه چشمیکی از بیماریهایی که قدرت بینایی افراد را به طور جدی تهدید میکند، آب سیاه چشم یا گلوکوم است. این بیماری، که از طریق افزایش فشار مایع داخل چشمی شناسایی میشود، میتواند به بافتهای حساس و پیچیده چشم آسیب برساند. در حالت عادی، مایع داخل چشم در جلو و پشت عدسی چشم قرار دارد و به طور دائمی تجدید میشود تا فشار ثابت و بهینهای در چشم حفظ شود.
اما، در شرایطی که فردی به آب سیاه مبتلا میشود، تعادل این فشار به هم خورده و منجر به افزایش فشار میشود که بدون درمان مناسب، میتواند به تخریب تدریجی عصب بینایی و از دست دادن دائمی بینایی منجر شود. درک این مکانیزمها برای تشخیص به موقع و انتخاب روش درمانی مناسب بسیار حیاتی است و تاکید بر اهمیت مراقبتهای پیشگیرانه و آگاهیبخشی در زمینه سلامت چشم را دوچندان میکند.
عوامل ابتلا به آب سیاه و نقش ژنتیکآب سیاه چشم، که گاهی از زمان تولد وجود دارد، عمدتاً به عنوان یک بیماری شایع در میان افراد میانسال و سالخورده شناخته میشود، به طوری که اکثر موارد ابتلا را افرادی تشکیل میدهند که سنشان به ۴۰ سال یا بیشتر میرسد.
پژوهشهای پزشکی اخیر نشان دادهاند که عوامل ژنتیکی نقش بسزایی در ابتلا به این بیماری دارند. بررسیها حاکی از آن هستند که کمبود برخی ویتامینها نظیر ویتامین B، ویتامین C و ویتامین A میتواند به طور مستقیم با خطر افزایش یافته ابتلا به آب سیاه مرتبط باشد.
این اطلاعات ما را به سمت درک این حقیقت سوق میدهد که افرادی که سن بالایی دارند، افراد دارای سابقه خانوادگی مرتبط با آب سیاه و اشخاصی که دچار سوء تغذیه هستند، بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری پیچیده چشمی هستند.
این شناخت از عوامل خطر، فرصتی برای پیشگیری و اتخاذ اقدامات مقتضی پیش از بروز بیماری فراهم میآورد، به ویژه از طریق تغذیه مناسب و توجه به سابقه ژنتیکی فرد در ارتباط با این بیماری. تاکید بر اهمیت مصرف مواد غذایی غنی از ویتامینهای مذکور و انجام معاینات منظم چشم پزشکی برای افراد در گروههای خطر، میتواند به کاهش احتمال ابتلا به آب سیاه کمک کند و بینایی را در سالهای آینده حفظ نماید.
علایم هشدار دهنده آب سیاه چشمآب سیاه چشم، بیماری پیچیدهای است که میتواند با علائم و نشانههای گوناگونی خود را نمایان سازد. این علائم معمولاً شامل سردردهای شدید، احساس فشار و ناراحتی در بالای چشمها، درد چشمی قابل توجه، و مشکلاتی در تطبیق بینایی هنگام تغییر از محیطی روشن به محیطی تاریک میشود.
از دیگر نشانههای بارز میتوان به کاهش توانایی دید در شب، مشاهده حلقههای رنگین کمانی در اطراف منابع نوری و نورهای درخشان، و کاهش تدریجی بینایی محیطی که منجر به ایجاد نقاط کور در میدان دید میگردد، اشاره کرد.
این علائم هشدار دهنده، اگر به موقع شناسایی و درمان نشوند، میتوانند به کوری دائمی منجر شوند. تشخیص زودهنگام و اقدامات درمانی به موقع میتواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند و به حفظ بینایی کمک نماید.
کانال عصر ایران در تلگرام