کمبود بی ۱۲ و منابع غذایی آن

ویتامین B۱۲ یا کوبالامین یکی از هشت ویتامین گروه B است. این ویتامین برای اطمینان از کارکرد درست و سلامت بافت های عصبی، عملکرد مغز و گلبول های قرمز خون ضروری است.

کوبالامین چیست؟

همانند تمامی ویتامین های گروه B، این ویتامین نیز محلول در آب است. این موضوع بدین معنی است که این ویتامین می تواند در آب حل شود و از طریق جریان خونی انتقال یابد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بدن انسان کوبالامین را ذخیره نمی کند. هر مقدار اضافی از این ویتامین از طریق ادرار دفع خواهد شد. ویتامین B۱۲ از لحاظ ساختاری پیچیده ترین ویتامین محسوب می شود. همچنین این ویتامین بزرگترین ویتامین موجود است.

کاربردهای ویتامین B۱۲:

این ویتامین نقش بسیار مهمی در عملکرد طبیعی مغز، سیستم عصبی و تولید گلبول های قرمز خونی دارد. همچنین این ویتامین به سنتز و تعدیل DNA نیز کمک می کند.

وجود ویتامین B۱۲ برای متابولیسم هر سلولی در بدن ضروری است و نقش مهمی در سنتز اسیدهای چرب و تولید انرژی دارد. این ویتامین با کمک به بدن انسان برای جذب اسید فولیک، انتشار و آزاد شدن انرژی را تسهیل می کند.

بدن انسان هر دقیقه میلیون ها گلبول قرمز تولید می کند اما بدون حضور ویتامین B۱۲ سلول ها نمی توانند به درستی تکثیر شوند. تولید گلبول های قرمز زمانی که سطح ویتامین B۱۲ پایین است کمتر می شود. زمانی که تعداد گلبول های قرمز کم می شود آنمی یا همان کم خونی بروز می کند.

رایج ترین نشانه های کم خونی شامل خستگی، تنگی نفس و ضربان نامنظم قلب است. افرادی که به کم خونی مبتلا هستند ممکن است شرایط زیر را داشته باشند:

زخم در دهان یا زبان
کاهش وزن
پوست رنگ پریده یا زرد رنگ
اسهال
مشکلات مرتبط با دوره های قاعدگی

کمبود ویتامین B۱۲ در برخی از افراد ممکن است به عفونت نیز منجر شود.

منابع غذایی ویتامین B۱۲:

ویتامین B۱۲ را می توان به طور طبیعی در محصولات حیوانی همچون ماهی، گوشت، تخم مرغ و محصولات لبنی پیدا کرد. این ماده معمولاً در مواد گیاهی یافت نمی شود. منابع غذایی غنی از ویتامین B۱۲ هستند شامل موارد زیر می باشند:

گوشت گاو، مرغ وبره
ماهی به خصوص تن و ماهی haddock
شیر، پنیر و ماست
برخی از محصولات مخمری
تخم مرغ

گیاهخواران معمولاً محصولات حیوانی مصرف نمی کنند اما می توانند برای پیشگیری از کمبود این ویتامین از مکمل های موجود استفاده کنند. این موضوع در زنان باردار و شیرده از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. برخی از انواع شیر سویا و غلات صبحانه با ویتامین B۱۲ غنی شده اند.

 

کمبود ویتامین B۱۲:

کمبود ویتامین B۱۲ می تواند به اسیب های شدید و غیر قابل بازگشت به خصوص در مغز و سیستم عصبی منجر شود. همچنین کمبود این ویتامین می تواند به کم خونی بیانجامد. حتی در سطوح بسیار اندک از حد طبیعی نیز، افراد ممکن است افسردگی، سردرگمی و مشکلات حافظه و خستگی را تجربه کنند. با اینحال وجود چنین نشانه هایی برای تشخیص کمبود ویتامین B۱۲ کافی نیست.

یبوست، از دست دادن اشتها و کاهش وزن نیز ممکن است به خاطر کمبود این ویتامین باشد. بیشتر نشانه های حاد در برگیرنده تغییرات عصبی مانند بی حسی و سوزش دست و پاهاست. ممکن است برخی از افراد در حفظ تعادل خود مشکل داشته باشند.

کمبود ویتامین B۱۲ می تواند اسیب دائمی به مغز و سیستم عصبی وارد کند. برخی از افرادی که ویتامین B۱۲ کافی ندارند در معرض توسعه ابتلا به سایکوزی، شیدایی و زوال عقل قرار دارند. نوزادانی که کمبود ویتامین B۱۲ دارند ممکن است حرکات غیر عادی همچون لرزش صورت، مشکلات رفلکسی، مشکلات تغذیه ای، تحریک پذیری و مشکلات رشد احتمالی را در صورت عدم درمان داشته باشند.

چه کسانی در معرض خطر قرار دارند؟

گیاهخواران معمولاً از منابع حیوانی استفاده نمی کنند. این افراد در معرض کمبود ویتامین B۱۲ قرار دارند. چنین شرایطی در دوران بارداری و شیردهی بدتر می شود.

مواد غذایی گیاهی مقدار کافی از کوبالامین را ندارند. افرادی که به کم خونی پرنیشینوز یا Pernicious Anaemia مبتلا هستند ممکن است کمبود ویتامین B۱۲ نیز داشته باشند. کم خونی پرنیشینوز یک بیماری خود ایمنی است که بر روی خون اثر می گذارد.

افرادی که این اختلال را دارند فاکتور درونی کافی ندارند. گروه دیگری که در معرض خطر هستند افرادی با مشکلات مرتبط با روده کوچک هستند. به عنوان مثال آنهایی که روده کوچک خود را کوتاه کرده اند. این افراد ممکن است نتوانند کوبالامین را به درستی جذب کنند.

افرادی که به بیماری کرون مبتلا هستند نیز ممکن است در معرض خطر قرار داشته باشند اما محققان بر این باورند که شواهد زیادی برای تایید این موضوع وجود ندارد. گاستریت، بیماری سلیاک و بیماری التهابی روده ممکن است به کمبود منجر شود، زیرا جذب مواد مغذی کاهش می یابد. افراد مبتلا به الکلیسم مزمن ممکن است کمبود ویتامین B۱۲ را داشته باشند، زیرا قادر به جذب مواد مغذی نیستند.

به افراد مبتلا به دیابت که از متفورمین استفاده می کنند، توصیه می شود میزان ویتامین B۱۲ خود را کنترل کنند. متفورمین ممکن است جذب ویتامین B۱۲ را کاهش دهد.

درمان شامل تزریق ویتامین B۱۲ است. ویتامین b۱۲ باید در بیمارانی که مشکل جذب مواد مغذی دارند تزریق شود زیرا آنها قادر به جذب ویتامین خوراکی نیستند.

کمبود ویتامین B۱۲ چقدر رایج است؟

بیشتر کودکان و بزرگسالانی که در آمریکای شمالی و اروپا زندگی می کنند ویتامین B۱۲ کافی مصرف می نمایند اما شیوع کمبود این ویتامین در ایالت متحده آمریکا بین ۱.۵ الی ۱۵ درصد از جمعیت آن است. این موضوع بدین خاطر است که برخی از افراد همچون کهنسالان، بیماران مبتلا به کم خونی پرنیشینوز و آن هایی که اختلالات روده را دارند ممکن است در جذب درست ویتامین از مواد غذایی مشکل داشته باشند و حتی استفاده از مکمل ها نیز کمکی به این شرایط نکند.

نیازمندی ها و الزامات:

در ایالت متحده آمریکا طبق گفته موسسه ملی سلامت، نوجوانان و بزرگسالان بالای ۱۴ سال باید ۲.۴ میکروگرم از این ویتامین را در روز مصرف کنند. زنان باردار به ۲.۶ میکروگرم و زنان شیرده به ۲.۸ میکروگرم از این ویتامین نیاز دارند.

مصرف زیاد ویتامین B۱۲ باعث ایجاد مسمومیت نمی شود اما افراد باید قبل از مصرف هر نوع مکملی با پزشک خود مشورت کنند. برخی از داروها ممکن است با این ویتامین تداخل داشته باشد. این داروها در برگیرنده متوفورمین، مهارکننده پمپ پروتون و آگونیست های گیرنده H۲ است.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد آنتی بیوتیک باکتریواستاتیک، Chloramphenicol یا Chloromycetin ممکن است در تولید برخی از سلولهای قرمز خون در برخی از بیماران مصرف کننده مکمل ویتامین B۱۲ دخالت کند.

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: ویتامین سلامت مغز بدن انسان انرژی قلب زنان شیر صبحانه مشکلات کاهش وزن تغذیه رشد درمان بارداری کودکان مواد غذایی پزشک زیبایی کاهش وزن مشکلات مغز ویتامین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۹۲۱۳۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تشخیص یک بیماری از روی انگشتان

به گزارش خبرآنلاین، قلب بین ۶۰ تا ۸۰ بار در دقیقه، خون را از طریق شریان‌ها پمپ می‌کند تا به تمام قسمت‌های بدن برسد و فشاری که بر دیواره رگ‌ها وارد می‌شود، فشار خون نام دارد.

ایسنا در گزارشی نوشت: فشار خون طبیعی کمتر از ۱۲۰ سیستولیک و ۸۰ دیاستولیک یا ۱۲۰/۸۰ میلی‌متر جیوه است. هر رقم بالاتر از آن به معنای فشار بیشتر بر شریان‌هاست که باعث می‌شود در طول زمان خاصیت ارتجاعی کمتری داشته باشند و این مورد می‌تواند منجر به گردش خون کمتر در بدن، حمله قلبی، سکته مغزی یا بیماری کلیوی شود.

انجمن قلب آمریکا می‌گوید که فشار خون بالا تقریبا نیمی از جمعیت ایالات‌متحده را گرفتار کرده است و بسیاری از این افراد از وضعیت خود آگاه نیستند زیرا اغلب علائمی ندارند. با این حال، بر اساس اطلاعات سازمان بهداشت جهانی افرادی که فشار خون ۱۸۰/۱۲۰ میلی‌متر جیوه دارند ممکن است سردردهای شدید، مشکل در تنفس، تاری دید، گیجی یا وزوز در گوش را تجربه کنند و یکی دیگر از علائم فشار خون بالا ممکن است تورم انگشتان و پاها باشد.

اگر فشار خون بالا دارید ممکن است انگشتان شما متورم شوند

قلب برای پمپاژ خون در بدن باید سخت‌تر کار کند و گاهی اوقات خون به سختی از اندام‌ها به قلب باز می‌گردد که می‌تواند باعث شود انگشتان متورم شوند. فشار خون بالا اغلب به دلیل مقادیر بالای سدیم در رژیم غذایی ایجاد و باعث می‌شود آب بیشتری در خود نگه دارید. این مایع اضافی می‌تواند موجب تورم شود و اگر اغلب این اتفاق برای شما رخ می‌دهد، فشار خون خود را چک کنید.

فشار خون بالای کنترل نشده می‌تواند منجر به بیماری کلیوی شود. کلیه‌های شما وظیفه حذف مواد زائد از خون و حفظ تعادل مایعات را بر عهده دارند. اگر کلیه‌های شما خون کافی نداشته باشند، نمی‌توانند کار خود را انجام دهند و این مورد می‌تواند منجر به ادم یا تجمع مایع در بافت‌های بدن شما شود. تورم ناشی از ادم معمولا در پاهاست، اما ممکن است آن را در بازوهای خود نیز احساس کنید. حتی داروهای فشار خون بالا می‌تواند باعث تورم انگشتان و دستان شما شود.

اقداماتی که می‌توانید برای کنترل فشار خون بالا انجام دهید

رژیم‌های غذایی سرشار از سدیم و چربی اشباع شده در حالی که میوه‌ها و سبزیجات کم دارند می‌توانند شما را در معرض خطر ابتلا به فشار خون بالا قرار دهند. مصرف الکل و دخانیات، چاقی، افزایش سن، سابقه خانوادگی و ورزش نکردن نیز می‌تواند در خطر ابتلا به فشار خون بالا موثر باشند.

پزشک اغلب هر زمانی که به وی مراجعه کنید فشار خون شما را بررسی می‌کند، اما دفتر پیشگیری از بیماری‌ها و ارتقای سلامت ایالات‌متحده توصیه کرد اگر سن شما زیر ۴۰ سال است و در معرض خطر نیستید، فشار خون خود را هر ۳ تا ۵ سال یکبار چک کنید. برای فشار خون بالا افراد ۴۰ سال و بالاتر باید سالی یک بار فشار خون خود را چک کنند.

اگر فشار خون شما بالا باشد، گروه پزشکی ممکن است تغییرات سبک زندگی را برای کاهش فشار خون بدون دارو پیشنهاد کند که شامل کاهش سدیم در رژیم غذایی یا اتخاذ برنامه غذایی دش (DASH ) است. همچنین باید حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش کنید تا فشار خون خود را کاهش دهید. حتی اگر نیاز به مصرف داروهای فشار خون داشته باشید، این تغییرات سبک زندگی می‌تواند دارو را موثرتر کند.

آیا افت فشار خون نیز خطرناک است؟

داشتن فشار خون پایین همیشه نگران‌کننده نیست. با این حال، افت فشار خون شدید می‌تواند باعث عدم جریان خون به مغز، سرگیجه، سیاهی یا از دست دادن هوشیاری شود و حتی ممکن است در موارد شدید تهدیدکننده زندگی باشد. فشار خون پایین یا افت فشار خون وضعیتی است که در آن فشار سیستولیک و دیاستولیک به ترتیب به زیر ۹۰ و ۶۰ میلی‌متر جیوه می‌رسد. فشار خون طبیعی ۱۲۰ و ۸۰ میلی‌متر جیوه است. فشار سیستولیک فشاری است که در شریان‌ها هنگام ضربان قلب و پر شدن آنها از خون وجود دارد و فشار دیاستولیک فشار در شریان‌ها در زمانی است که قلب بین ضربان‌ها استراحت می‌کند. معمولا فشار خون پایین نشانه‌ای از شرایط پزشکی زمینه‌ای یا مرتبط با سن است. توجه به علائم و نشانه‌های فشار خون پایین در مراحل اولیه آن ضروری است. علائم فشار خون پایین عبارتند از سبکی سر یا سرگیجه، حالت تهوع یا استفراغ، خستگی یا ضعف، عرق سرد، تپش قلب، تنفس کم عمق و سریع، سردرگمی یا مه مغزی، از دست دادن هوشیاری، ضربه مغزی، نبض ضعیف، گرفتگی گردن، پوست رنگ‌پریده و تشنج است.

چه نوع غذایی برای کنترل فشار خون توصیه می‌شود؟

با توجه به اطلاعات انجمن قلب آمریکا و کالج قلب و عروق آمریکا، اگر فشار خون فرد به‌طور مداوم بالاتر از ۱۳۰/۸۰ باشد، فشار خون بالا در نظر گرفته می‌شود. چند نکته رایج رژیم غذایی و مواد غذایی که به کنترل فشار خون کمک می‌کنند در ذیل ذکر شده است.

روغن زیتون مملو از آنتی اکسیدان‌ها و پلی‌فنول‌هاست که فواید سلامتی مختلفی ازجمله کاهش فشار خون دارند. پختن سبزیجات در روغن زیتون همچنین به بدن اجازه می‌دهد تا ویتامین‌های محلول در چربی K، A، D و E را جذب کند.

دانه‌های کتان، ابرغذای قدرتمند برای کاهش فشار خون بالا هستند. آنها حاوی α-لینولنیک اسید هستند که اسید چرب ضروری امگا ۳ است و برای کنترل فشار خون مفید خواهد بود.

محدود کردن نمک در رژیم غذایی بهترین راه برای حفظ سلامت کلیه است بنابراین مصرف روزانه نمک را زیر ۱۵۰۰ میلی‌گرم در روز نگه دارید.

غذاهای غنی از پتاسیم ازجمله اسفناج و موز در تحقیقات نشان داده‌اند که فشار خون را کاهش می‌دهند. پتاسیم به کلیه‌ها کمک می‌کند تا سدیم را از بدن دفع کنند و می‌تواند باعث کاهش فشار خون شود. برخی دیگر از غذاهای پر پتاسیم شامل خربزه، پرتقال، زردآلو، سبزیجات برگ سبز، گوجه فرنگی، سیب زمینی شیرین، ماهی تن، ماهی قزل آلا، لوبیا، دانه‌ها، سبزی سوئیس چارد و لوبیا سفید است.

منیزیم ممکن است به شل شدن رگ‌های خونی کمک و عبور خون را آسان‌تر کند. غذاهای غنی از منیزیم شامل سبزیجات، لبنیات، مرغ، حبوبات و غلات کامل است.

جدای از این موارد، محدود کردن مصرف الکل و اجتناب از سیگار بهترین راه برای کنترل فشار خون است.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904172